Przez wszystkie lata emigracji unikałem muzyki Chopina jak diabeł święconej wody. Wspominałem koncerty niedzielne w Parku Łazienkowskim i moich cudownych Dziadków, którzy prowadzili mnie tam jeszcze jako małego gnojka w wózku.
Dziś znowu byłem na koncercie o 16:00 i słuchałem wirtuozerii młodej Japonki ze wzruszeniem, ale już bez bolesnego szlochu, bo jestem na miejscu.
Wszystkiego najlepszego, Dziadku Tadeuszu, gdziekolwiek jesteś. Dziś wypada 103 rocznica Twoich urodzin.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Polecam posłuchać jeszcze raz - walc cis-moll
OdpowiedzUsuńA byles w muzeum Chopina? tam to dopiero raj dla tych, ktorzy uwielbiaja i kochaja muzyke Chopina :3
OdpowiedzUsuń